کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خود را

نوامبر 8, 2007 در 3:16 ق.ظ. | نوشته شده در اجتماع | ۱ دیدگاه

چندی پیش دوست عزیزی در بالاترین لینکی را ارسال کرده بود با این مضمون که اگر فرض خودکشی را بر حادثه فوت زهرا . ب بگیریم و تصورمان بر این باشد که وی به واسطه تجاوز ایجاد شده در موردش و از دست دادن تحمل دست به این کار زده باشد، دلیل خودکشی او چیست در حالیکه بی گناه و است و گناهکار شخص و یا اشخاص دیگری هستند و اینکه او چه فرقی با همتای هم جنس و هم موقعیت اش مختاران مای دارد.

۱ ـ فیلم تجاوز به دختری را  که این روز ها مهمان سایت ها و موبایل هاست همه دیده ایم و واکنش های نسبت به آن را هم در جامعه مجازی کوچک خود به عینه شاهد بوده ایم.

حال من سئوال می کنم مگر راهی هم به جز گوشه نشینی برای تمام عمر و یا سر به نیست کردن خود از روی ناچاری باقی می ماند. مضافا به اینکه در نظر داشته باشیم که ما در جامعه کاربران بالاترین با قشری از افراد جامعه بزرگتر و بیرونیمان روبرو هستیم که سطح دید و بنیش آنها نسبت به اجتماع بیرونی بالاتر است و تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل. آنگاه که انسانهای برتر این اجتماع حکم به تکفیر مظلوم می دهند. آنگاه که به جای ریشه یابی مصیبت وارده بر مفعول حادثه، توشه ای می گیرند برای اظهار فضل خود و پز های آنچنانی روشنفکر مابانه که حتی روزنی به زندگی تاریک مفعول مورد تجاوز در اکنون ماجرا ندارد. توی مورد تجاوز واقع شده را چه چاره می ماند جز اینکه خود از میان برداری و دیگران را به خیال کج خویش واگذاری.

۲ ـ قصه دلارام علی را همه می دانیم ظلمی سخت بر او در آستانه حادث شدن است. چه متن ها که نوشته نشد در تظلم خواهی و بسیار بجا بود.

اما آقایان و خانم های روشنفکر مترقی. دلارام به راهی می رود که می داند موفقیت در آن راه مستلزم پرداخت هزینه است و شجاعت وی و پایمردیش مثال زدنیست. اما اگر قیاس صحیح بخواهیم بگیریم آنکه بیشتر محتاج حمایت ماست. دختر و یا دختران مظلومی هستند که آماج تیر تجاوز قرار می گیرند بدون اختیار خویش و اگر به خود دلارم باشد افراشته کردن بیرق ظلم ستیزی از آنان و بستر سازی برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی را بر خود مقدم می دارد. کارنامه اش که این را می گوید.

پس دلیل تعلل چیست.

نوشتنی اینچنین با پزهای بی مزه روشنفکری نمی خواند؟

Advertisements